Survival of the fittest?

Natuurlijke stressoren zoals kortdurende honger, dorst, kou maken ons sterker. Door overlevingsmechanismes die we ontwikkelen als reactie op natuurlijke uitdagingen kunnen we steeds beter overleven. Een natuurlijke selectie ontstaat; de sterksten overleven. Het principe van survival of the fittest. Ook bij het Corona virus zien we dit.

Maar het overleven van het virus zelf is één ding. Het overleven van de situatie eromheen is iets anders. Voor iedereen zijn de omstandigheden anders en iedereen heeft zo zijn eigen uitdagingen. De scholier die in zijn eindexamenjaar zit; de topsporter in voorbereiding van een wedstrijd; de verpleegkundigen en artsen; ondernemers; ministers; ouderen die alleen thuis zitten. Het is dan niet de sterkste die overleeft maar diegene die zich het beste aan de omstandigheden kan aanpassen.

Survival of…..

Hoe flexibel ben jij; hoe creatief ben jij ? Hoe ga jij om met de mentale uitdagingen waar je voor staat? Bij mezelf en ook om me heen zie ik dat er nieuwe vaardigheden ontwikkeld worden om overeind te blijven in de situatie; als mens en als bedrijf. Maar naast creativiteit en flexibiliteit ontdekken we ook hoe afhankelijk we van elkaar zijn. We zien hoe belangrijk het is om als groep, als maatschappij voor elkaar te zorgen. Hoe de sterkeren zorgen voor de zwakkeren.  Mededogen is de reden voor zowel het voortbestaan van de mens als zijn vermogen om als soort te blijven gedijen. De samenlevingen en groepen waar men het beste voor elkaar zorgt, waar de meeste empathie en mededogen voor elkaar is; die samenleving functioneert uiteindelijk het beste en zal overleven. Naarmate we van ‘kleine stammen’ naar steeds grotere beschavingen zijn geëvolueerd, raakten we als mens steeds verder van elkaar af. De crisis van dit moment zorgt dat we meer naar elkaar toegroeien, ons meer dan ooit met elkaar verbonden voelen; samen moeten en willen werken en voor elkaar moeten zorgen. Om als groep; als maatschappij te overleven. Het succes van de mensheid hangt af van ons medeleven en sympathie voor en samenwerking met anderen.

Zoals E. O. Wilson schrijft in “The Meaning of Human Existence:“Binnen groepen verslaan egoïstische individuen altruïstische individuen, maar groepen altruïsten verslaan groepen egoïstische individuen.”