In Maart is het alweer twee jaar geleden dat we de eerste beperkingen opgelegd kregen door de overheid. En waar toen vooral nog het gevoel overheerste dat we ‘met elkaar’ de verspreiding van het COVID-19 virus wilden tegengaan zijn de gevoelens in de maatschappij nu toch anders.
Op de een of andere manier komen die woorden vaak naar boven bij me. En misschien herkennen anderen zich daar in? Nadat we een zomer hebben gevierd waarin er weer veel kon en mocht had bijna niemand verwacht dat er toch weer allerlei nieuwe beperkingen opgelegd zouden worden. Niet alleen in Nederland maar in heel veel landen over de hele wereld. Elke keer heb je hoop dat het allemaal zal blijken mee te vallen maar vrees je tegelijkertijd dat het dat niet zal doen. Tussen hoop en vrees dus
Een groot gedeelte van de bevolking liet zich vaccineren in de hoop daarmee hun ‘vrijheid’ terug te krijgen en te behouden. Uiteraard zijn er ook veel mensen geweest die het hebben gedaan omdat ze hoopten op die manier minder ziek te worden van het virus en hun kansen te verkleinen op de IC te belanden. Dat zou eigenlijk ook de enige reden moeten zijn. Maar voor het grootste gedeelte van de bevolking vormt het virus geen gevaar. Een groot gedeelte daarvan is zich daar altijd bewust van geweest maar liet zich vaccineren om op die manier makkelijker te kunnen reizen, naar een restaurant te kunnen, een festival te bezoeken, etc. Dit is niet iets wat ik verzin maar wat velen zelf aan mij verteld hebben. De enige reden waarom ze zich lieten vaccineren was puur en alleen om weer ‘vrij’ te kunnen bewegen.
Het verbaast me hoe makkelijk velen de QR code voor toegang accepteerden en hoe veel mensen zelfs het idee hadden dat dit de veiligheid ten goede komt. Iedereen kan namelijk het virus bij zich dragen; of je nu wel of niet gevaccineerd bent. Bij het 3G systeem is eigenlijk de enige groep waarvan je bijna (testen zijn niet feilloos) zeker weet dat ze op dat moment het virus niet bij zich dragen, de groep mensen die zich heeft laten testen. Zo ken ik meerdere verhalen van besmette gevaccineerde mensen die in het vliegtuig konden stappen. In de meeste landen is namelijk een vaccinatiebewijs voldoende; alleen ongevaccineerden moeten zich laten testen alvorens te mogen reizen. Inmiddels zag ik dat ze in Portugal dit deze week al hebben aangepast; daar moet vanaf nu elke reiziger zich laten testen.
De regering voert inmiddels de druk nog wat op en wil op veel plekken het 2G systeem gaan invoeren. Voor wie nog niet weet wat dat inhoudt: je mag dan alleen nog ergens naar binnen als je gevaccineerd of hersteld (genezen) bent. Testen voor toegang komt dan te vervallen. Wat best vreemd is als je bedenkt dat gevaccineerde mensen elkaar gewoon kunnen blijven besmetten (en was dat niet oorspronkelijk het doel; te zorgen dat mensen elkaar minder besmetten?) Maar wanneer je denkt dat je meer vrijheid hebt als je een groen vinkje hebt; dan is dat toch een denkfout. Het enige wat er gebeurt is dat de regering jou meer privileges geeft. Maar dat is geen vrijheid. Die privileges kunnen namelijk op elk moment weer afgepakt worden. De spelregels kunnen elk moment worden aangepast waardoor je niet meer aan de voorwaarden voldoet.
Ware vrijheid zit van binnen. Op het moment dat je afhankelijk wordt van privileges die een ander aan jou kan geven maar ook weer af kan pakken dan ben je niet vrij. Ik houd ook van reizen, uit eten gaan, een festival bezoeken. Maar als ik iets geleerd heb is het dat trouw blijven aan mijn eigen waarden en normen een vorm van vrijheid is die niemand van me af kan pakken. ‘Best things in life are free’ en dat is echt hoe het is. Met vrienden een restaurant bezoeken is geweldig, maar vanavond gaan we bij vrienden thuis eten. En het mooiste is het samenzijn; met elkaar lachen, praten en genieten. De natuur ingaan; wandelen; lekker eten; zwemmen in koud natuurwater; muziek luisteren; een goed boek lezen; samenzijn met vrienden en familie; allemaal dingen waar ik van geniet en waar geen toegangscode voor nodig is. En zo heb jij waarschijnlijk jouw dingen in het leven waar je van geniet.
We zijn gehecht aan materiële zaken; hechten daar letterlijk waarde aan. De situatie waar we nu in zitten kan ons ook veel leren. Het is tijd om te kijken wat echt waardevol is. Naar wat vrijheid echt betekent. Het is tijd om te onthechten.Ware vrijheid zit in onszelf. Zodra je dat beseft ben je vrij en kan niemand dat van je afnemen.
November 28, 2021
Add a comment
0 Comments